INTERVIEW
Nieuw Leven is een Harmonieorkest waar amateurmusici soms de sterren van de hemel spelen. Er waren concerten waarbij het publiek aan de stoel geplakt bleef om te horen met hoeveel klasse de nummers werden gebracht. Op straat ging Nieuw Leven altijd voorop, totdat de benen echt te oud werden. De Malletband werd misschien in het begin als wat soft weggezet. Dat beeld is al jaren drastisch veranderd. Het is een groep muzikanten die aansprekende muziek maakt met de grote diversiteit aan slagwerkinstrumenten. Ze zijn zo sterk gegroeid in kwaliteit en beleving van hun muziek, dat je je afvraagt hoe dat mogelijk is. Het antwoord ligt voor een belangrijk deel in de man die voor de groep staat: Albert Hoven.
ALBERT HOVEN
Interview Dorpsklanken - Bewaarbijlage 90 jaar Nieuw Leven (23-03-2022)
Foto: Jan Willem van Bruggen
Voordat hij aan het woord komt eerst maar eens aan een van de spelers vragen hoe ze over hun dirigent denken. Peter Bronsema speelt al zijn halve leven bij het Harmonieorkest en bij de Slagwerkgroep. ‘Weet je wat het is met Albert Hoven? Hij weet op een rustige manier ons telkens weer uit te dagen. Wie vast zit aan bijvoorbeeld de xylofoon, vraagt hij zomaar om ook op de djembé te spelen. Zelfs als een drummer geen noten kan lezen, stelt hij voor om toch maar eens een melodie-instrument te proberen. Maar het gaat nooit ten koste van de sfeer. Albert combineert de concentratie bij het muziek maken met af en toe een grap en een gezellige manier van repeteren. Hij stuurt door zijn manier van werken de hele slagwerkgroep naar een steeds hoger niveau.’
Nieuw Leven heeft zijn wortels in het dorp
De man waar het hier om gaat, Albert Hoven (61), staat al sinds 2006 als dirigent voor de slagwerkgroep. Muziek beheerst zijn leven. Op zijn tiende zat hij in Wagenborgen al op de plaatselijke muziekvereniging. Hij volgde diverse opleidingen, waaronder die van slagwerkdirectie. Hij is ook aangesloten bij de Bond van Orkestdirigenten en -instructeurs. Volledig gekwalificeerd dus als dirigent van de Slagwerkgroep van Nieuw Leven. Thuis in Winschoten vertelt hij graag over zijn vak, maar nooit met het idee van iemand die ver boven zijn spelers staat. Integendeel, hij maakt er 100% deel van uit.
‘Wat gaat de tijd toch snel’ reageert Hoven op de opmerking dat Dorpsklanken tien jaar geleden ook al bij hem aanklopte, toen voor een gesprek over het jaarconcert in het Familiehotel. Nu hebben we het over 90 jaar Nieuw Leven. Wat gaat er door jou heen als je je realiseert dat Nieuw Leven al bijna een eeuw muziek maakt in Eelde? ‘Inderdaad, eigenlijk ongelofelijk dat ze het al zo lang zo goed doen’ reageert hij. ‘Ik heb echt respect voor het grote draagvlak dat er in het dorp altijd moet zijn geweest voor dit orkest. Ze zijn voort gekomen uit de arbeidersbeweging. Muziek maken ter verheffing van het volk, daar ging het om. Nu hebben ze hun wortels in de hele Eelder samenleving. Dat ze het als vereniging zolang volgehouden hebben krijg je alleen voor elkaar doordat het bestuur de leden continue weet te enthousiasmeren. Op dit moment heeft Nieuw Leven een jong bestuur, die hebben de zaak heel goed in de hand. Ik heb nog heel prettig gewerkt met Kor Bakker als voorzitter. Nu doet Carolien Lanting dat met verve. En neem Martijn Doornbos als penningmeester, dat is een twintiger.
De concerten worden al jaren anders opgezet dan vroeger. In het Familiehotel hebben we een veel aansprekender ambiance gevonden waar we een vernieuwd repertoire laten horen. Het is echt van belang dat er een aansprekend programma is, zowel voor het publiek als voor de spelers. Heel mooi is dat leerlingen die les krijgen bij particuliere muziekscholen tijdens het JOEP-Project een aantal weken met onze slagwerkgroep kunnen meespelen met na afloop een concert. Dat willen ze graag, ze voelen zich dan echt opgenomen in Nieuw Leven. Ik leid graag muzikanten op. Je kunt met nul kennis hier binnenkomen, dat gebeurt ook echt. Neem de vader van Fleur van Reemst. Na afloop van het JOEP-concert wilde hij ook graag meespelen. Hij speelt nu bloedfanatiek op diverse slagwerkinstrumenten. Op zich is het jammer dat we na het sluiten van het ICO geen muziekschool meer hebben in Eelde, gelukkig zijn er wel particuliere opleidingen die in de Notenkraker lesgeven. Daar werken we graag mee samen.’
Hoog niveau met een vaste groep
Nieuwe mensen in de Slagwerkgroep moeten opgeleid worden. Hoe werkt dat? Hoven: ‘Jonge kinderen hebben vaak les op particuliere scholen. Dat is een goede basis. Ik geef zelf ook les. Nieuwe spelers scholen we bij. Ritmisch kunnen ze vaak wel wat, de melodie-instrumenten komen er dan bij. Ik wil de muzikanten graag overal in kunnen zetten. We hebben per werk in principe maar één drumstel nodig, dus is het de kunst de spelers breder inzetbaar te maken. Huiswerk krijgen ze niet, maar natuurlijk is het heel goed als de spelers thuis oefenen.’ Het lijkt best lastig om telkens nieuwe mensen toe te voegen en op te leiden. Kun je dan nog wel een goed niveau halen? ‘Daar zul je nog van opkijken’ zegt Albert Hoven een grote grijns. ‘Nieuw Leven doet niet snel mee aan wedstrijden en concoursen. Bij ons gaat het vooral om plezier in muziek maken. De Slagwerkgroep zit behoorlijk op niveau. We kunnen ons met de elf spelers die we nu hebben, goed meten met andere gezelschappen in Noord Nederland. Natuurlijk kan ik er nog best mensen bij gebruiken. Zeker bij lastige stukken die bijna helemaal melodisch zijn is een volledige bezetting gewenst. Een ding mis ik vooral nog. We hebben maar een vrouw in de slagwerkgroep, daar zou ik heel graag aanvulling in zien. Maar het belangrijkste is dat we samen echt een eenheid zijn. Met de slagwerkgroep praten we alles in breed overleg door. Ik ben niet zo’n dirigent die zelf even beslist van dat gaan we spelen en niets anders.’
Jubileumprogramma
Wat gaan jullie dit jaar doen? Negentig jaar is niet niks tenslotte. ‘Op 1 maart bestaat de vereniging echt 90 jaar. Op 15 mei hebben we het JOEP-jeugdconcert. We werken hard aan het programma voor die dag. In de zomer komt er een concert van Nieuw Leven bij het Muziekinstrumentenmuseum Vosbergen. Het hoogtepunt van het jubileumjaar is in november met het jubileumconcert. De leden hebben hun favoriete nummers kunnen inbrengen voor dat concert, ik verwacht er heel veel van. Ik kan dan beschikken over de hele groep. In de coronaperiode hebben we heel onregelmatig gerepeteerd, dan weer een periode wel, dan weer een hele tijd niet. Gelukkig heeft er niemand afgehaakt, dat zegt wel iets over het enthousiasme in de groep denk ik.’